Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

1149. Ενύπνια και Ετικέτες



Τον προηγούμενο μήνα ανέβασα δύο συνεχόμενες εγγραφές με τη λέξη «ενύπνιο» στον τίτλο τους. Αναρωτήθηκα, λοιπόν, πόσες εγγραφές έχω ανεβάσει σχετικές, κυρίως με «ενύπνιο/ενύπνια» και «όνειρο/ όνειρα», δευτερευόντως εντελώς. Το ζητούμενο ήταν να διαπιστώσω αν υπήρχε έδαφος να δημιουργήσω μια ακόμα ετικέτα, για το παρόν e-ημερολόγιο, με τίτλο «ενύπνιο».

Το σκέφτηκα; Το έπραξα! Τις μέτρησα! Λοιπόν, είκοσι τρεις εγγραφές, εξαιρουμένης της παρούσας, θα μπορούσαν να σηματοδοτηθούν (και) με την ετικέτα «ενύπνιο». Και αφού το σκέφτηκα, το έπραξα, τις μέτρησα έκανα και τον κόπο να προσθέσω την καινούργια αυτή ετικέτα στις πιο πάνω είκοσι τρεις εγγραφές.

Οι ετικέτες εμφανίζονται στο κάτω μέρος κάθε εγγραφής και στο όλον τους, ψηλά, στη δεξιά στήλη του παρόντος ακολουθούμενες από το πλήθος τους και μάλιστα με μέγεθος γραμματοσειράς ανάλογο με αυτό. Χρησιμεύουν στο να υπάρχει μια, κατ’ αρχάς, θεματική ταξινόμηση του περιεχομένου  του e-ημερολογίου.

Αριστερό κλικ πάνω σε μία από αυτές φιλτράρει το περιεχόμενο εμφανίζοντας μόνο τις εγγραφές που έχουν σηματοδοτηθεί με τη συγκεκριμένη ετικέτα, από την νεώτερη προς τις παλαιότερες. Ο ιδιοκτήτης, ας το πω έτσι,  του e-ημερολογίου έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ποιες από τις ετικέτες θα εμφανίζονται στη δεξιά στήλη.


ενύπνιος -α -ο [enípnios] Ε6 : (λόγ.) που συμβαίνει κατά τον ύπνο. || (ως ουσ.) το ενύπνιο, το όνειρο.
[λόγ. < αρχ. νύπνιος, νύπνιον τό]

θα έλεγα, προφανώς!

Μπαίνω στον πειρασμό να αντιγράψω ολόκληρη την εγγραφή: 

Δευτέρα, 6 Μαρτίου 2006

 

Ενύπνια [ΝΚ]


Ζουν! Τα ενύπνια ζουν! Στην ψυχή, στην σάρκα, στις αισθήσεις μας. Στο μυαλό μας ζουν τα ενύπνια. Μας παραμονεύουν. Μας αναστατώνουν. Μας πληγώνουν. Δεν μπορούμε, τελικά, να ξεχάσουμε τίποτα. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τίποτα. Είναι όλα εκεί. Ζωντανά, πραγματικά, απαιτητικά. Υπάρχουν και το δείχνουν. Είναι δικά μας. Είναι παιδιά μας. Είναι γεννήματά μας. Σάρκα από την ψυχή μας. Το γλυκό της ζωής μας αλάτι.

Έτσι:

Είδα, μίλησα
Δεν άγγιξα
Δεν θέλω
Ν’ αντικρίσω
Κανέναν
Δεν θέλω
Να μιλήσω
Σε κανέναν
Δεν θέλω
Ν’ αγγίξω
Κανέναν
Απόψε
Στο ενύπνιο
Μ’ όλους
Της ψυχής
Τους πόρους
Ανοιχτούς. . .
                                  12/05/94

aeipote     

Και επίσης την εγγραφή: 

Δευτέρα, 14 Μαΐου 2007


0316. Μάτια Μπλε



Ώστε, λοιπόν, τα ενύπνια και πάλι. Αυτή η χρυσόσκονη που μοιάζει να έχει καθίσει παντού. Αυτή η στριμωγμένη κουκκίδα όνειρου και ελπίδας που πεισματικά την καταδιώκει η “πραγματικότητα”. Θέλω και μπορώ να περιγράψω· όμως οι εξηγήσεις; Αυτοί που ίσως πληγωθούν; Αυτοί που δεν θα καταλάβουν; Ας θάψουμε, λοιπόν, την πραγματικότητα των ενυπνίων εν ονόματι μιας ευτυχίας που αναμένεται. Εν ονόματι μιας ευτυχίας για την οποία, υποτίθεται, έχουν γίνει επενδύσεις. Ας τα διαγράψουμε όλα, λοιπόν, κι ας κρατήσουμε το ελάχιστο σημείο αναφοράς:

“Τα γαλανά μάτια και τα, στα μάγουλα, φιλήματα.”

Το καλύτερο θα είναι πάντοτε αναμενόμενο.
. . .
09/09/1994

Ακούγεται ο κ. Oscar Benton στοNot The Same Dreams Anymore”.



14/05/2007

aeipote      

Καθώς επίσης και δύο παραγράφους από την εγγραφή «1119. «Τετράδια Ονείρων» της 23ης Ιουλίου 2017:


Στην προμετωπίδα ο στίχος του W. B. Yeats «Με τα όνειρα αρχίζουν οι ευθύνες». Φράση την οποία γνώριζα σαν «Οι ευθύνες αρχίζουν από τα όνειρα...» (στην τελευταία γραμμή της  «δοκιμής» «Η Τέχνη Και Η Εποχή» του Γιώργου Σεφέρη (Δοκιμές. Α’ Τόμος Σελίδα 267)). Δεν γνωρίζω πώς, αλλά είχα σχηματίσει τη γνώμη ότι η συγκεκριμένη φράση ανήκε στον Ηράκλειτο. Λάθος μου (μέγιστο).

Αντί για το όρο «όνειρο», που θα έλεγα ότι είναι ευρύτερης χρήσης, προτιμώ τον όρο «ενύπνιο» ο οποίος είναι ακριβέστατος. Ομολογώ, λοιπόν, ότι είμαι ένας από αυτούς που λατρεύουν, προσκαλούν και καλοδέχονται τα όνειρα. Ένας που η ζωή του έχει πλουτίσει από αυτά και τα έχει περί πολλού. Πολλά από τα ενύπνια μου έχουν, βεβαίως, καταγραφεί στο χειρόγραφο ημερολόγιό μου και μάλιστα κάποιες από αυτές τις καταγραφές έχουν περάσει και στο παρόν ηλεκτρονικό (e-ημερολόγιο, όπως το αποκαλώ). Παραδείγματα: εδώ, εδώ και εδώ.

Να αισθανόσαστε και να είσαστε Καλά!

Ένα κλικ μακριά Cornelius Brothers And Sister Rose και Treat Her Like A Lady(αείποτε!):



11/02/2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου