Έχω κολλήσει, εκεί που έχω κολλήσει. Μια κατάσταση που, τις μέρες αυτές τουλάχιστον, χωράει στη σιωπή. Αποδέχομαι το Status Quo. Αυτό είναι όλο.
Οι μέρες περνάνε. Οι
εργασίες συνεχίζονται. Καινούργιες δαπάνες εμφανίζονται. Προσπαθώ για το
καλύτερο με τους πόρους που υπάρχουν.
Όλα μοιάζουν και είναι
δύσκολα. Είναι η συλλογική ανημποριά, το μούδιασμα, η κατάθλιψη. Και όμως, για
πολλούς ισχύει το “Business as usual”. Πώς
το αντέχουν, πώς το μπορούν, μυσιτήριο μέγα. Χαζοχαρούμενοι σε έναν κόσμο που αποδιοργανώνεται.
Ίσως είναι μια κάποια λύση αλλά όχι αυτό που χρειάζεται.
Βυθίζομαι. Στις σκέψεις.
Στο εαυτό μου. Σε αυτό που έρχεται. Σε αυτά που θα μείνουν πίσω. Δεν προσπαθώ
να αλλάξω. Προσπαθώ να βελτιστοποιήσω αυτό που είμαι. Προσπαθώ να βρω ενέργεια για
απαραίτητες και αναπόφευκτες πράξεις και κινήσεις.
Οι μέρες περνάνε. . .
30/9/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου