Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

0715. Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος



Μία από τις σειρές των “εβδομαδιαίων βιβλίων” που παρακολουθώ είναι και “Η Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος” του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Η μέγιστη χαρά μου να καθίσω στη βεράντα της Α29, την ώρα τη γλυκιά του προχωρημένου απογεύματος, και να βυθιστώ στην ανάγνωση του έργου.

Αύριο κυκλοφορεί ο 8ος τόμος, εγώ βρίσκομαι λίγο μετά τη μέση του τρίτου τόμου. Στην άλωση της Κωνσταντινούπολης και λίγο μετά. Διαβάζω και παρασύρομαι σε άλλες εποχές, σε άλλους τόπους. Πρόσωπα, δεκάδες πρόσωπα. Φιλόσοφοι, ποιητές, ζωγράφοι, καλλιτέχνες, άνθρωποι της εκκλησίας. Ο καθένας με την ιστορία του, τις σχέσεις του, την προσφορά του. Από ένα σημείο και πέρα είναι αδύνατο να συγκρατήσεις ονόματα, γεγονότα και πράξεις. Μοιάζει να μην έχει σημασία. Μένει το λεπτό άρωμα της εποχής. Το αίσθημα ότι για κάποιες στιγμές μεταφέρθηκες αλλού. Ότι απάντησες και συναναστράφηκες μεγάλους και σπουδαίους.

Είναι κολοσσιαίο το έργο αυτό. Απίστευτο το πώς αποτελεί δημιούργημα ενός ανδρός και μόνο. Δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις την ευρυμάθεια, την οξύνοια, την κριτική ματιά και το συγγραφικό ταλέντο του δημιουργού του. Και ακόμα πόσο ευγενικός και γενναιόδωρος είναι με τους πρωταγωνιστές και τους δευτεραγωνιστές του. Για όλους έχει έναν καλό λόγο, ένα θετικό χαρακτηρισμό. Πρόκειται, θαρρώ, για ένα εξαιρετικό έργο σε μια καλαίσθητη, και πιστεύω ανθεκτική, έκδοση που αξίζει όχι απλώς και μόνο να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη αλλά, κυρίως, να διαβαστεί.

Το έργο ολοκληρώνεται σε 21, συνολικά, τόμους. Ελπίζω μονάχα, έστω και στον τελευταίο τόμο, να περιληφθεί ένα αλφαβητικό ευρετήριο ονομάτων που εμφανίζονται στους διάφορους τόμους. Δεν θα βοηθούσε απλώς πολύ είναι εντελώς απαραίτητο για την αξιοποίηση των πληροφοριών και των γνώσεων που περιέχονται στις χιλιάδες σελίδες του πολύτομου αυτού έργου. Προσωπικά όταν το διαβάζω έχω σιμά και το (μηχανικό) μολυβάκι μου αλλά δεν φτάνει. Αύριο, λοιπόν, αγοράζω ένα αντίτυπο του 8ου τόμου με κόστος μόλις 5,5 ευρώ και βιβλιοδετημένο. Αν μπήκατε στον πειρασμό ξεκινήστε, έστω και από αύριο, και αναζητείστε αντίτυπα των προηγούμενων τόμων σε κεντρικά περίπτερα και πάγκους εφημεριδοπωλών. Πραγματικά: αξίζει!

Πληροφορίες για το έργο: εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Για τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο: εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.


Ένα κλικ μακριά το ορχηστρικό κομμάτι “Της Ηλιαχτίδας″ του Κωστή Ζευγαδέλη.


24/06/2010

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

0714. Ζοζέ Σαραμάγκου



Έφυγε εχθές, 18 Ιουνίου 2010, και σε ηλικία 87 ετών ο αγαπημένος Zozέ Σαραμάγκου. Ο συγγραφέας τα τελευταία χρόνια έπασχε από λευχαιμία και ζούσε “αυτοεξόριστος” στο νησάκι Λανθαρότε, των Ισπανικών Κανάριων νησιών, όπου και απεβίωσε.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ

Ο Σαραμάγκου είναι ο τελευταίος, εδώ και χρόνια πολλά, αγαπημένος συγγραφέας μου। Έχω το σύνολο του έργου του που έχει εκδοθεί στα Ελληνικά και πραγματικά απολαμβάνω να διαβάζω τα έργα του. Ιδιαίτερο, φωτεινό μυαλό, με εξαιρετικά πρωτότυπες συλλήψεις και προσωπικό αφηγηματικό στιλ συνέχιζε να γράφει μέχρι το τέλος του.

Για τον Σαραμάγκου έχω γράψει εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ

Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του।

19/06/2010

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

0713. Έσω Στροφή




Έσω στροφή. Πάλι. Ερεθίσματα που εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά· δεν λειτουργούν. Μαγεία που ξεθώριασε και πάει. Καθημερινότητα σπασμένη στα δυο. Δευτέρα με Παρασκευή. Σάββατο και Κυριακή. Ασκήσεις ψυχραιμίας, ήθους και αρετής. Σπάνιος χρόνος. Λεπτές καταστάσεις. Ανέβα – κατέβα. Οι όμοιοι και τόσο ανόμοιοι. Ό,τι δεν φέρνει δυσφορία φέρνει χαμόγελο συγκατάβασης. Σκέφτομαι. Αισθάνομαι. Παρατηρώ. Υπάρχω. Τα μάζεψα τα πετραδάκια. Τα έχω. Ονειρεύτηκα το έργο. Προσπάθησα. Έχω τα πετραδάκια. Δεν έχω το ψηφιδωτό. Ήθελα. Το δήλωσα. Φορές πολλές. Με τον τρόπο μου. Παραμένει γραμμένο. Εδώ κι αλλού. Πρωινό ξύπνημα. Διπλός καφές. Εγγύτητα. Μηδενισμένες προοπτικές. Εργασία που σώζει. Έσω στροφή - αντίδραση και σωτηρία. 


Ένα κλικ μακριά: Rainbow και “Stone Cold”.



15/06/2010

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

0712. Βαδίζοντας


Πέμπτη, 3 Ιουνίου 2010, το προσωπικό των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, γενικώς, απεργεί. Χρησιμοποιώ ταξί. Η κάθοδος, στις έξη και κάτι το πρωί, είναι εύκολη. Το δύσκολο είναι το μεσημέρι, η αποχώρηση. Φεύγω από το γραφείο περίπου στις τρεις το μεσημέρι. Πατησίων, Σταδίου, Πλατεία Συντάγματος, Φιλελλήνων, Βασιλίσσης Αμαλίας. Αυτή είναι η διαδρομή μου. 

Δε βιάζομαι. Αντιθέτως· το ευχαριστιέμαι. Βαδίζω, σκέφτομαι, αναπολώ. Έχω το κινητό (Sony Ericsson C905) ανά χείρας. Φωτογραφίζω. Το χόμπι – μανία μου. Κτήρια επί της Σταδίου. Τα αγάλματα στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Την παλαιά Βουλή. Αισθάνομαι σαν τουρίστας. Η τσάντα που κρατώ με δυσκολεύει. Περπατώ, παρατηρώ, φωτογραφίζω, αναπολώ. 

Αυτό το σημείο. Το άλλο το παράλλο. Μνήμες. Σκέψεις. Αναμνήσεις. Μια πόλη στην οποία περπατώ εδώ και περίπου σαράντα χρόνια. Και οι τομές, πάντα οι τομές. Διαδρομές που τέμνονται πάλι και πάλι। Πλατεία Συντάγματος. Μια παλιά Mercedes επί της Ερμού. Προσμένει. Τι; Την φωτογραφίζω. Συνεχίζω. Αναζητώ ταξί. Χαλαρά, άτονα. Ο στόχος μου είναι να το βρω στην έξοδο της Συγγρού στην Βασιλίσσης Αμαλίας. Μπαίνω στη Φιλελλήνων. Ρώσικη εκκλησία. Αγγλικανική εκκλησία. Τις φωτογραφίζω. Βασιλίσσης Αμαλίας. 

Φτάνω στο ύψος του “Athens Gate Hotel”. Στέκομαι τυχερός. Βρίσκω ταξί. Επιβιβάζομαι. Φθάνω στην Α29. Κατεβάζω τις φωτογραφίες στον Η/Υ. Προηγουμένως έχω μετατρέψει κάποιες από αυτές, με το πρόγραμμα PhotoDJ, σε “cartoon”. Μετατροπή που δίνει ενδιαφέροντα αποτελέσματα και την οποία, προς το παρόν, δεν έχω βρει σε κάποιο σχετικό πρόγραμμα για Η/Υ. Ήδη έχω ανεβάσει φωτογραφίες (μου) – cartoon στις εγγραφές 0711 και 0707. 

Για την παρούσα εγγραφή η Mercedes της πλατείας Συντάγματος σε στιλ cartoon, βεβαίως.

(Με μικρή καθυστέρηση) Καλό, χαρούμενο, φωτεινό Ιούνιο!

Ένα κλικ μακριά: Αγαπημένος Raymond Lefevre και “San Toi Je Suis Seul”:



06/06/2010