Τετάρτη 20 Ιουνίου 2007

0332. Ellis Island, 11 Ιουνίου 1910


Όλα ξεκίνησαν από την εξαιρετική εγγραφή της Aqua: “Ellis Island ..Το νησί των δακρύων’’ και τις πληροφορίες που απλόχερα έδινε. Διάβασα και παρακινήθηκα να επισκεφθώ την τοποθεσία τη σχετική με τα αρχεία του Ellis Island, του νησιού των δακρύων όπως πολύ εύστοχα το αποκαλεί η Aqua.

Γνώριζα ότι ο παππούς μου, από την μητέρα μου, είχε κάνει στην Αμερική. Χαλαρά εντελώς μπήκα στην διαδικασία να τον αναζητήσω. Πληκτρολόγησα το επίθετο του και μόνο. Πάτησα enter. Ελάχιστος χρόνος αναμονής και δεκαπέντε ονόματα εμφανίζονται στην οθόνη του Η/Υ. Τα μάτια μου καρφώνονται στο δέκατο πέμπτο. Είναι αυτός! Πέρα από κάθε αμφιβολία. Σε κατάσταση έξαψης ολοκληρώνω τις απαιτούμενες διαδικασίες. Και ιδού:

Βασίλειος Ι., Έλληνας από το χωριό Κ. της Λέσβου. Ανύπαντρος. Επιβιβάστηκε στο πλοίο Ευγενία’’ από την Πάτρα. Ταξίδεψε. Πάτησε το πόδι του στο Ellis Island στις 11 Ιουνίου 1910. Ήταν μόλις 24 ετών.

Συγκινήθηκα. Ανατρίχιασα. Τον συλλογίστηκα πολύ. Κοντά εκατό χρόνια μετά. Δεν τον γνώρισα. Δε στάθηκε και πολύ τυχερός στη ζωή του. Στην Αμερική έμεινε περίπου δέκα χρόνια. Δεν κατάφερε και σπουδαία πράγματα. Ποιος να γνωρίζει το πώς και το τι. Επέστρεψε στο χωριό του. Παντρεύτηκε την Θεοδώρα Β. Άσκησε το επάγγελμα του καφετζή και του κουρέα και δευτερευόντως του χειροτέχνη ξυλουργού. Πιάνανε τα χέρια του.

Με τη Θεοδώρα αποκτήσανε, μέσα σε τέσσερα – πέντε χρόνια, τρία παιδιά. Κατά σειρά τη Μαρίτσα, τον Δημήτρη και την Ευτυχία, τη μητέρα μου. Η μητέρα μου γεννήθηκε στα 1926. Και τα τρία αδέλφια είναι εν ζωή. Κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής “έφυγε’’ πρώτος για να ακολουθήσει, λίγους μήνες μετά, η γιαγιά μου. Τα βάρη έπεσαν στο γιο του ο οποίος παλικαράκι, και εργαζόμενος πλέον ως ξυλουργός / επιπλοποιός, κατάφερε μέσα από άπειρες δυσκολίες να τα βγάλει πέρα.


Σήμερα στην οικογένεια υπάρχουν δυο Βασίληδες, μοναχογιοί του Δημήτρη και της Μαρίτσας, και μια Θεοδώρα, η αδελφή μου. Το επάγγελμα του επιπλοποιού / ξυλουργού συνεχίζει, μετά τον Δημήτρη, ο γιος του και οι δυο γιοί του πάντοτε στο χωριό Κ. της Λέσβου.

Πέρασε ένας αιώνας σχεδόν για να έλθει το διαδίκτυο και να μου δώσει τη δυνατότητα να κοιτάζω σε μια LCD οθόνη ένα όνομα που σημαίνει πολλά για μένα. Το όνομα ενός ανθρώπου που δίχως την ύπαρξη του απλά δεν θα υπήρχα. Με έκανε να τον συλλογιστώ, να συγκινηθώ, να ανατριχιάσω.

Ellis island, 11 Ιουνίου 1910 ο Βασίλειος Ι. ετών 24 από το χωριό Κ. της Λέσβου πατούσε το πόδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Εβδομήντα έξη χρόνια μετά, και πάντοτε την 11 Ιουνίου, γεννιόταν στο, τότε, Μαιευτήριο Αθηνών ο Ιωάννης Κ. δισέγγονός του και γιος μου. . . 


Υ.Γ. 1 Στην φωτογραφία η οικογένεια Βασιλείου Ι. στην αυλή του σπιτικού της. Θα πρέπει να έχει τραβηχτεί στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Το ποιος είναι ποιος είναι προφανές.

Υ.Γ. 2 Ας είναι όλα μαζί. Στη μουσική υπόκρουση ακούγεται ο πατέρας μου να παίζει στο ούτι ένα παραδοσιακό τραγούδι της Βολισσού Χίου. Η ηχογράφηση έγινε κάπου στην δεκαετία του 80 σε ένα απλό μονοφωνικό κασετόφωνο. Η ψηφιοποίηση έγινε από εμένα κατά τα γνωστά.


20/06/2007

13 σχόλια:

  1. γιος μου...γιατι εχει τελιτσες?συνεβη κατι οχι καλο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα,

    Τίποτα τέτοιο. Οι τελίτσες δείχνουν, απλώς, ότι η ζωή συνεχίζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανατριχιαστικό!
    Νομίζω πως ανακάλυψα τον θετό παππού μου (πρέπει να διασταυρώσω κάτι με τους συγγενείς μου πρώτα)...σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαλημέρα aeipote, γλυκάα συγκινητικό αφενός το ποστ και η οικογενειακή αναδρομή. Εκπληκτικό αφετέρου, πως θεωρούν και διασώζουν τέτοια αρχεία, ως μέρος της δικής τους ιστορίας κάποιοι..
    Έτσι κάνουμε και εμείς με τους δικούς μας εξ υποδοχής μετανάστες, μέσα στην οργάνωση..

    Ως αναφορα την προϊστορία της δικής μου οικογένειας, δυό αδέλφια της γιαγιάς μου, είδαν να αλλάζει το επώνυμό τους και η ιστορία τους εκεί αφού τον ένα τον κατέγραψαν ας πούμε G. και τον άλλο W.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αναδρομη...
    αναποληση...

    το φαινομενο της πεταλουδας...
    θα ηθελα να ειχα την δυναμη...
    αλλα δεν...
    για να αλλαξω ολα τα πριν μπας και αλλαξω και εγω... απο την αλλη λεω οτι δεν θα το ηθελα... ετσι οπως γινηκαν, καλως καμωμενα...

    γλυκια η εγγραφη σας...
    της αφηνω ενα χαμογελο!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συγκινητική η ιστορία σας πολύ, Αείποτε, να βρείτε τα ίχνη του παπού σας μετά από τόσα χρόνια όπως κι η σύμπτωση τέτοια μέρα να γεννηθεί ο γιος σας!
    Σας ευχαριστούμε που τη μοιραστήκατε μαζί μας! :)

    Υ.γ.Τη φωτογραφία δεν την είδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σε καταλαβαίνω απόλυτα .
    Την ίδια συγκίνηση ένοιωσα ανακαλύπτοντας τα ίχνη όλης της οικογένειας του παππού μου.

    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καταπληκτικό! εξόχως συγκινητικό! μυστήρια είναι η ζωή, ε?

    η μουσική επένδυση δε, είναι πανέμορφη.

    πολύ όμορφο κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μ'έκανες και χαμογέλασα. Εχω περάσει ατέλειωτες ώρες ψάχνοντας τα ίχνη των Π. στην Αμερική. Επειδή ένα ολόκληρο κομμάτι της οικογένειας έφυγε στις αρχές του αιώνα. Κανείς δεν θυμάται πιά να μου πει τα ονόματα, έτσι δεν είμαι σίγουρη αν είναι αυτοί που βρήκα.
    Το μόνο που ξέρω είναι ότι μετά τον πόλεμο ο πατέρας μου βρέθηκε στο Σικάγο με το Ναυτικό και βρέθηκε να χορεύει σε μιά γιορτή Ελλήνων με μιά κοπέλλα.
    "Πως σε λένε;" την ρώτησε.
    Και ήταν ξαδέλφη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Na sas zisei o yio sas "aeipote".
    Pou na borouse o pappous sas na fandastei oti eno ekeinos ekeina ta xronia vionai tin monaksia kai tin agonia tou stin ksenitia...oti meta apo xronia polla tha apoktouse paidia kai eggonia kai oti kapoio apo afta tha epsaxne gia ekeinon kai tin zoi tou tin diskoli, sto diadiktio!!!
    Theos xoresto ton pappou sas...
    Na xereste ton yio sas...omorfes simptoseis opos i koini imerominia gennisis efprosdektes afou i yiorti kai i xara pairnoun mia megaliteri diastasi as poume mia oikogeneiaki yiorti...Na eiste kala na giortazetai kai na thimaste kai na timate tous propgonous sas...
    Oloi mas afto tha prepei na kanoume, eksallou.
    kalimera sas...
    pandos kai ego den boro na do tis photographeies...giati?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. An gia kati lipame perissotero einai oti akoma exo problima ston ixo kai etsi xano aftin tin spania ixografisi...
    to outi mou aresei poli...
    o andras mou kai o yios mas mathainoun violi kai ta akousmata afta mou propsferoun polla...
    Evlogimenoi oi mousikoi...aggizoun tis psixes mas me ta paixnidia tous...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. boresa kai eida tis photographeies...
    Orea mama exete....
    Na einai kala...
    na eiste kai eseis kala...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. An-Lu:

    Έτσι είναι. Στιγμές που ολάκερος ο κόσμος χωράει σε μιαν οθόνη. . . Τα ευχαριστώ θα πρέπει να πάνε στην Aqua. . . Να είσαστε καλά.


    Katerina ante portas:

    Είναι γεγονός ότι από οργάνωση στην Ελλαδάρα σκίζουμε. Γίνονται, βεβαίως, και λανθασμένες καταχωρίσεις. Από τότε. . .

    Βασιλική:

    Μην κάνετε τόση παρέα με το δεν. Θαρρώ δεν σας πηγαίνει και έχει άσχημη επιρροή στη ζωή σας. Ασμένως ανταποδίδω!

    renata:

    Ευχαριστώ πολύ. Να είσαστε καλά.

    aqua:

    Εγώ σας ευχαριστώ. Για την έμπνευση και τον κόπο που καταβάλατε.

    Кроткая:

    Όντως μυσιτήρια! Χαίρομαι πολύ που έχω διασώσει τις μουσικές του πατέρα μου. Τον θυμάμαι να παίζει ούτι και συγκινούμαι. Ευχαριστώ πολύ.

    ellinida:

    Τα φκιάνει αυτά η ζωή. Να είσαι καλά.

    propetis:

    Θαρρώ ότι ούτε εμείς μπορούμε να φανταστούμε πως θα είναι τα πράγματα στον πλανήτη έναν αιώνα μετά. Ας ευχηθούμε, κατ’ αρχήν, να υπάρχει υποφερτή ζωή. Η κοινή ημερομηνία είναι αυτή που καταγράφηκε η άφιξη του παππού μου στο Ellis Island και της γέννησης, 76 έτη μετά, του δισέγγονου του. Χαίρομαι που είδατε τις φωτογραφίες [προσπάθησα και τις ξαναφόρτωσα] και λυπούμαι που δεν μπορέσατε να ακούσετε τον πατέρα μου στο ούτι. Είναι, θαρρώ, πραγματικά καλός. Να είσαστε καλά.

    Καλό, Δροσερό ΑπογευμαΣαββατοΚαιΚύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή