Τετάρτη 9 Μαΐου 2007

0314. Δοκιμές

Υπήρχαν εποχές, εκεί στην δεκαετία του ’70, που στα περίπτερα μπορούσε κανείς να βρει σπουδαία βιβλία. Όχι σε όλα τα περίπτερα βέβαια αλλά σε κάποια επιλεγμένα κεντρικά. Ένα τέτοιο περίπτερο, αν δε με γελά η μνήμη μου όσον αφορά τη θέση, ήταν και αυτό που βρισκότανε στη γωνία Ακαδημίας και Χαριλάου Τρικούπη.

Από αυτό το περίπτερο, λοιπόν, αγόρασα τις Δοκιμές του Γιώργου Σεφέρη. Θυμούμαι ακόμη πως κρεμόντουσαν αντάμα οι δυο γκριζωποί τόμοι δεμένοι με σπάγκο. Και δίπλα τους, “σφαχτά της αγάπης”, τόμοι άλλοι επωνύμων ομοίως δεμένοι και αναρτημένοι. Οι τιμές προσιτές. Πιο κάτω από αυτές των βιβλιοπωλείων.

Δεν έλειψαν, ωστόσο, και οι περιπέτειες. Τρεις ή τέσσερεις φορές πήγανε και ήλθανε οι τόμοι μεταξύ Τ47 και Ακαδημίας. Το πρόβλημα εντοπιζότανε στο ότι κάποιες σελίδες δεν ήταν τυπωμένες. Εντόπιζα, λοιπόν, τις λευκές σελίδες, φορτωνόμουνα τους τόμους και έτρεχα. Ευγενέστατος ο περιπτεράς αντικαθιστούσε το ελαττωματικό αντίτυπο ευθύς.

Θυμάμαι την φωτισμένη, νυχτερινή Αθήνα. Την εποχή και το κλίμα. Το φωτισμένο περίπτερο. Τους τόμους των βιβλίων να αιωρούνται με το αεράκι. Τελικώς στις 30/12/1975, ημέρα Τρίτη, ευτύχησα να βρεθώ με δυο σωστά αντίτυπα των Δοκιμών. Κόστος 1,76 Ευρώ ή 600 Δραχμές τότε. Καθόλου άσχημη τιμή.

Τα αγάπησα τα βιβλία αυτά. Τα διάβασα πολλές φορές με μεγάλη προσοχή. Χάρηκα, και ακόμα χαίρομαι, την ακρίβεια και την λιτότητα στην έκφραση. Την ευγένεια και το ήθος του συγγραφέα. Τον τρόπο που προσεγγίζει τα πράγματα. Την βαθιά Ελληνικότητά του. Προσεκτικά έχω με μολύβι υπογραμμίσει προτάσεις που θεώρησα σημαντικές.

Στις 29/12/1992, ημέρα Τρίτη και πάλι, αγόρασα και ένα αντίτυπο του Γ’ τόμου των Δοκιμών [Παραλειπόμενα], με κόστος 11,73 Ευρώ [4.000 Δρχ.] και η σειρά ολοκληρώθηκε.

Από τον πρώτο τόμο των Δοκιμών, που αυτή τη στιγμή κρατώ στα χέρια μου, σταχυολογώ και παραθέτω κάποιες από τις προτάσεις που έχω υπογραμμίσει:

“η ποίηση που δεν προσκαλεί τη φωνή είναι κακή ποίηση”

“Κι από το να μιλά κανείς μονάχος ως το να μιλά κανείς άλλη γλώσσα δεν είναι μακρύς ο δρόμος”

“Ήτανε μόνος και διχασμένος, είχε μεγάλη μνήμη, είχε μια πολύ γυμνασμένη λογική που του διάλυε το συναίσθημα και του αφαιρούσε το δώρο της λησμονιάς. Είχε ακόμη το ασήκωτο βάρος να ξέρει γιατί και πώς υποφέρει.”

“Όποιος ξεπερνά το μέτρο είναι υβριστής, και ύβρις είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να μας συμβεί”

“. . . με τον δεκαπεντασύλλαβο που είναι ο στίχος που πλησίασε πιο κοντά από κάθε άλλο ρυθμό το βαθύτερο κυμάτισμα της λαλιάς μας.”



Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγουδά “Η Σωτηρία της Ψυχής” από τον δίσκο της “Τα Παραμύθια Μιας Φωνής”. Μια σύνθεση των Σταμάτη Κραουνάκη, Λίνας Νικολακοπούλου


09/05/2007

9 σχόλια:

  1. Η Σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.... ίσως όμως και σαν την οικολογία. Πρέπει να έχουν λυθεί πολλά ζωτικά προβλήματα μέχρι να αρχισουμε να ασχοληθούμε με εκείνη.... Χαίρομαι που με απασχολεί, χαίρομαι που δεν έχει λυθεί και αυτό το πρόβλημα... ακόμα... Καλημέρα, όμορφη μουσική, όμορφο κείμενο, όμορφη αρχή της ημέρας...:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μονος, διχασμενος και με μεγαλη μνημη...
    κατι μου θυμιζει...
    κατι...

    το τραγουδι μαγικο...
    οπως παντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διατελώ βαθύτατα εντυπωσιασμένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. υπέροχο τραγούδι, υπέροχο βιβλίο (γράφεις κι εσύ ημερομηνία αγοράς στην πρώτη σελίδα? Εγώ γράφω και μέρος που αγοράστηκε. Κάτι σαν τελετουργία)
    Πολλά πολλά λογισμικά τύπου ξέρεις εσύ.
    Καλημέρες πολλές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και δωράκι που ίσως ήδη έχεις, μα είναι δωράκι. Και λατρεμένο :)

    http://www.zshare.net/audio/15_nikos-papazoglou-stigmes-mp3.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ViSta:

    Ευχαριστώ πολύ. Δύσκολο το να χαίρεται κανείς για προβλήματα που δεν έχουν λυθεί. . . . Εκτός και αν προσβλέπει στο να δώσει δική του και αποκλειστική λύση. . .

    Βασιλική:

    Να, αλλά τι; Δεν φαντάζομαι να. . .

    simon says:

    Χαίρε Μάκη Φίλε!
    :Ο)

    tiger:

    Τι να πω; Με κολακεύετε. . .

    Xνούδι:

    Πραγματικά υπέροχα βιβλία και καταπληκτικό τραγούδι [σ’ αυτήν προς την τζαζ εκτέλεση. . .]. Στα βιβλία μου έγραφα πάντοτε ημερομηνία και ποσό αγοράς. Εδώ και δύο χρόνια περίπου σημειώνω και από πού το αγόρασα [αλλά δεν καταχωρίζω την πληροφορία αυτή στην βάση που σε Access έχω δημιουργήσει]. Η αγορά/ απόκτηση δίσκων, βιβλίων και, εσχάτως DVD, έχει κάτι από τελετουργία όντως. Προσωπικά διατηρώ και σχετικές βάσεις σε Access και το . . .ευχαριστιέμαι.
    Ανταποδίδω τα πολλά με άλλα τόσα + 1 και όντως γνωρίζω και αισθάνομαι.
    Το δώρο ευπρόσδεκτο και αποδεικτικό της ευγένειας μια ψυχής. Δεν το είχα ακούσει. Το ακούω, το μαθαίνω. . .


    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Nai kale mas aeipote i ektelesi "jazz" tou tragoudiou einai endiaferousa tha simfoniso...
    to post sas afto to mirizo akoma,zalismeni apo to aroma ton anamniseon sas...
    tin kalispera mou
    ps. den borousa na bo sto blog sas simera gia kai den borousa na sas afiso oute ena aploiko sxoleio.
    kalo sas vradi...
    apopse etsi fisa omorfa...

    ΑπάντησηΔιαγραφή