Μερικές φορές προσπαθώ να αναστήσω ημέρες που πέρασαν. Προσπαθώ να θυμηθώ πρόσωπα. Κινήσεις. Λόγια. Λεπτομέρειες. Το πώς μιας ματιάς. Το νόημα μιας ειπωμένης λέξης. Το πλέξιμο των χεριών, κάποτε. Προσπαθώ να αναστήσω τις διαδρομές. Τους χώρους. Τους σχηματισμούς των ανθρώπων. Επίπονο. Ακατόρθωτο. Ποτέ πια δεν θα υπάρξουν τα συγκεκριμένα. Θλίβομαι. Ξεστρατίζω. Η μία ημέρα φέρνει την άλλη. Μένει, τελικά, η αίσθηση του όλου. Μιας προσπάθειας. Μιας σχέσης. Ενός ονείρου. Η άφευκτη κατάληξη. Όχι τι έγινε, πια. Αλλά τι θα μπορούσε να έχει γίνει. Αν! Κι αυτό το “Αν” είναι φρικτό, μαυλιστικό, εκφυλιστικό. Χάρτινη προέκταση μιας πραγματικότητας που πέρασε. Αδιέξοδη, προσωποποιημένη διαδρομή. Γνώριμο, στο τέλος, μονοπάτι. Μερικές φορές, τη νύχτα, προσπαθώ να αναστήσω ημέρες που πέρασαν. . .
09/06/2006
Μερικές φορές ανασταίνονται μόνες τους και τότε προσπαθώ να τις διώξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αν τα έχω καταργήσει αφού πρώτα τα πλήρωσα ακριβά!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα αν ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βάλω ένα ποιηματάκι ;
Την ώρα των λυπημένων ποιητών
το φεγγάρι της σιωπής ανέτειλε
κι'εκείνοι περιηγούνται στα σοκάκια
στου μυαλού τους δαιδαλώδεις διαδρόμους
ψάχνουν χαμένους θησαυρούς
την ίδια ώρα που οι άνθρωποι
στα καβούκια τους κλείνονται να κοιμηθούν .
Σκεπασμένα απ'το σεντόνι πρόσωπα
το σεληνόφως να μην τους φέρνει όνειρα
εκείνα που αρνήθηκαν
από αδιαφορία ή δειλία
φόβο μην τυχόν και τ'ακολουθούσαν .
Τα αρνούνται στον εαυτό τους
τρεις φορές
για να γίνει πιστευτό
με ήσυχη την συνείδηση τους
να γυρίσουν πλευρό
ψιθυρίζοντας πως δεν είναι λογικό
κι'όχι πως φοβούνται να ζήσουν .
Ως ποιητής σίγουρα γνωρίζεις αυτά τα φεγγάρια .
ggl: Α! μα το "μόνες τους" είναι πολύ προκλητικό! Τώρα το να προσπαθείτε να τις διώξετε δεν γνωρίζω πόσο σοφό, και αποτελεσματικό, είναι. Αν τα βρίσκατε; Αν το συζητούσατε; Αν τις καλοπιάνατε; Μήπως δεν κάποιες αποφάσεις έχετε πάρει;
ΑπάντησηΔιαγραφήkyrallina: Δύσκολο, Πολύ δύσκολο! Τα "αν" τρυπώνουν. Έχουν τρόπο, μέθοδο, υπομονή. Εύχομαι, πάντως, να μην ξαναπληρώσετε για τα ίδια. . .
ellinida: Και διατί να είναι λυπημένοι οι ποιητές; Από φεγγάρια γνωρίζω τα βασικά. Όσο για τον τίτλο ευχαριστώ πολύ. Δεν είμαι, αν είμαι, και από τους πλέον κλασσικούς πάντως. . .
Καλό βραδάκι!
αχ, αυτά τα "αν", κύριε ποιητά μου... αχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλύτερα να το κάνεις για να μη μένεις και με την απορία, ε;
Βεβαίως και αχ! Και βεβαίως "καλύτερα να το κάνεις για να μη μένεις και με την απορία". Μόλις, λοιπόν, γίνει διαθέσιμη η μηχανή του, προς τα πίσω, χρόνου θα ορμήσω! Άλλα μυαλά, τελικώς, σε άλλα σώματα [κι ας είναι πάντα τα δικά μας!].
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι άλλο ένα:
Καλό Βελγικό βραδάκι!
Τελικα η νυχτα παντα δινει τις λυσεις.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΆτιμον πράγμα η νυξ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό τυρίμερον!
Γι' αυτο εγω φροντιζω περναω τις νυχτες μου κοιμωμενος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συγγραφη εκλεκτη
Καλο τυριμερον (ηδιμερον για τους ξενιτεμενους ;-( )
Ξέρεις, νομίζω πως πασχίζουμε να αναστήσουμε πράγματα που δεν πέθαναν ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελείωσαν (ίσως) για μας, αλλά δεν πέθαναν. Έγιναν αναμνήσεις και πλούτος έμπειριών και ζωής.
Και ζουν όσο ζούμε κι εμείς.
ggl συμφωνώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Αείποτε
oldskipper: Καλημέρα! [Ότι η νύχτα πρέπει για ύπνο είναι!]
ΑπάντησηΔιαγραφήcomposition doll: Καλημέρα! Έτσι πρέπει να είναι. Υπάρχει η σπίθα, ονειρευόμαστε την φωτιά. Όμως, μια φωτιά στα μέτρα μας. . .
nicoletta: Καλημέρα!
"Αλλά τι θα μπορούσε να έχει γίνει. Αν!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μένα με δυναστεύει αυτό το "αν" και φαντάζομαι διαφορετικές τις αναμνήσεις αλλά είναι "δυστυχώς" μόνο παιχνίδια του μυαλού!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΥΙΟΝ ΣΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ
ΠΡΕΣΒΥΩΨ
renata: Ζόρικη υπόθεση τα "αν" όντως. Τουλάχιστον να γνωρίζουμε τι αντιπροσωπεύουν . . .
ΑπάντησηΔιαγραφήanonymus: Ευχαριστώ πολύ! Το γλυκάκι που να το στείλω;
Καλό βραδάκι!
Ν. να χαίρεσαι το παλληκαράκι σου. Νάναι γερό και να κάνει τη ζωή του όπως τη θέλει!
ΑπάντησηΔιαγραφή:))))))))
Ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓερά να είναι.
Τα παιδιά μας
και όλα τα παιδιά
του κόσμου!
:)))))))